معرفی کتاب وقتی نیچه گریست
نویسنده : اروین دیالوم
نشر قطره
ارائه در انجمن دوستی و خرد کلامزنده
وقتی نیچه گریست مشهورترین اثر اروین دیالوم رواندرمانگر و نویسنده در حوزه رواندرمانی اگزیستانسیالیست هست، نوعی درمان مبتنی بر فلسفه که بر دلواپسیها و ترسهایی تمرکز میکند که در هستی انسان ریشه دارد. دغدغههایی نظیر غیرقابلاجتناب بودن مرگ، حدود اراده و اختیار، مسئولیت ناشی از آزادی و تنهایی وجودی نوع بشر.
وقتی نیچه گریست یک رمان روانشناختیست. در این رمان شاهد دیدار خیالی نیچه فیلسوف آلمانی و دکتر برویر پزشک اتریشی هستیم، شخصیتهای واقعی اما اتفاقات و تعاملات غیرواقعی.
این رمان برهمنهشی از فلسفه و روانکاویست از دکتر برویر که بهتازگی از روش درمان مبتنی بر گفتار برای درمان بیمارانش استفاده میکند، دعوت شده تا به سردردهای شدید و علائم جسمی نیچه که آینده فلسفه آلمان به او بستگی دارد رسیدگی کند اما این فیلسوف حاضر نیست روان خود را به روی دکتر بگشاید …
ملاقاتهای پی در پی این دو باعث میشود هر دو نفر تا عمق وسواسهای خود پیش بروند و ریشهی ترسهای خود را پیدا کنند.
نقاط قوت و اوج داستان در مکالمههای بین این دو نفر صورت میگیرد و به مفاهیم عمیق فلسفه نیچه چون «ابر انسان» و «بازگشت جاودان» میپردازد.
برای خود من نقطه عطف کتاب نظریهی “بازگشت جاودان” بود که عنوان میکند آیا اگر فرشته یا اهریمنی پرسید:
«ای انسان! آیا حاضری این زندگی که تاکنون داشتهای بدون هیچ تغییری بارها و بارها تکرار کنی؟»
اگر پاسخ تو آری باشد این همان آریگویی مقدس نیچه است او چنین انسانی را ابر انسان یا انسان کامل نام نهاده که به تمامی زیسته است.
ارشیا رنجیر
خرداد ۹۹